- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
ذکر مصیبت تخریب حرم مطهر ائمه بقیع علیهم السلام
چشمم همین که گشت خوشاقبال، گریه کرد یاد بقـیع کرد و به هر حـال گریه کرد همراه چار قـبلۀ حاجـات اشک ریخت هـمپـاى چـار کـعـبـۀ آمـال گـریه کـرد «یکباره چار کوه کجا بر زمین نشست؟ هفت آسمان به هشتم شوّال گریه کرد» در کوچه، مادرى به زمین خورد و مجتبى با یادِ آن شکـسـته پـر و بال گریه کرد با یـاد نـیـنوا چـه به سـجّـاد مىگـذشت بعد از پدر، قریبِ چهل سال گریه کرد با داغ باقـر و غـم صـادق دلم شکست حتّى به روی شانۀ من، شال گریه کرد بعـد از مـدیـنه، نـوبت کـربـبـلا رسـید آن جا که تل به سر زد و گودال گریه کرد
: امتیاز
|
ذکر مصیبت تخریب حرم مطهر ائمه بقیع علیهم السلام
نه قبله در تو که قبلهنماست در تو بقیع نه کعبه کعـبۀ اهل ولاست در تو بقیع هزار مرتبه برتر از عرش حق هستی نیاز خانۀ اهل سـماء است در تو بقیع سکوت محض تو در اوج غربت تاریخ نماد نـالـۀ قـلـب خـداست در تو بـقـیع همین که بیحرم و گنبدی و گل دسته نشان ز واقعهای غم فزاست در تو بقیع به هر دو عالم اگر فخر میکنی چه عجب مـزار مـادر شـاه وفـاست در تو بقـیع به اشک نم نم خود زائرت سحر میگفت شمیم عـلـقمه و کـربلاست در تو بقیع اگر چه مهـد ولایی، به کـربلا نـرسی کجا سری ز تن خود جداست در تو بقیع کنار تـربت مـادر به یاد کـرب و بـلا صدای نالۀ مهدی رساست در تو بقیع
: امتیاز
|
ذکر مصیبت تخریب حرم مطهر ائمه بقیع علیهم السلام
خادمش ابر است و باران، قبرهای بیضریح زائرش خاک است و طوفان، قبرهای بیضریح میشود پرسید داغ، از سنگهای آن حدود ظهرهای داغ و سوزان، قبرهای بیضریح
: امتیاز
|
ذکر مصیبت تخریب حرم مطهر ائمه بقیع علیهم السلام
اینجا نـشـانی از نـگـاه آشـنـایی نیست یا از صـدای آشـنایی، ردّ پـایی نیست طوفـانی از اندوه، دلـتـنگی، پـریشانی جاریست در این دشت، اما ناخدایی نیست مرزی فـراتر از زمین و آسـمان دارد بیوسعت این خاک، گویا ماورایی نیست! قـندیل آه عـاشـقان، فـانـوس شـرم مـاه مشتی ستاره، بیش از اینش روشنایی نیست در غربت این دشت، اما آنچه میپیچد تنها هیاهوی سکوت است و صدایی نیست هر یک بقیع کوچکی در سینهمان داریم مائیم و اندوهی که آن را آشنایی نیست بر شانههای غربت ما، زخـم میروید زخـمی که او را ابتدا و انتهایی نیست مائیم و، ارث چارده قرنِ عـزا، آری! غمگینتر از این قصه، گویا ماجرایی نیست در شعـلههای شرم میپیچم که میبینم شعرم به یاد غربتش، شعر رسایی نیست
: امتیاز
|
ذکر مصیبت تخریب حرم مطهر ائمه بقیع علیهم السلام
یک زمان اینجا زیـارتـگاه بود شـعـر زوّار حــرم بـی آه بــود چـشمها پُـر بود از شـوقِ نگـاه مـرقـدی که بـود بـر دلها پـناه شـیـعـیـان را وعـدۀ دیـدار بـود چـلـچـراغـش دائـمـاً بیـدار بود بـود امـیـد مـسـلـمـانـان بـقــیـع کـربـلایِ دیگـر خـوبـان بـقـیـع باز با نقـشه سقـیـفه رخـنه کرد در مدیـنه با عـداوت فـتنه کرد چشم دیدار حرم را چون نداشت با شقـاوت داغ بر دلها گـذاشت با همان دستی که مولا را زدند با همان دستی که زهرا را زدند باز بـا کـیـنـه نـگـاه انـداخـتـنـد تـیـشه بر این بارگـاه انداخـتـند
: امتیاز
|
ذکر مصیبت تخریب حرم مطهر ائمه بقیع علیهم السلام
فرق دارد جلوهاش در ظاهر و معنا حرم گاه شادی، گـاه غـم دارد برای ما حرم کل معصومین مُعزُّالمؤمنین در عالماند قبرشان قبلهست حالا بیحرم یا با حرم یک حرم در زینبیه، یک حرم در شهر قم یک طرف زائر فراوان، یک طرف تنها حرم اوج غربت در کدامین داغ معنا میشود این که شاهی از کفن محروم باشد یا حرم؟ فکر کن سبط نبی، حتی ندارد سنگ قبر خادم فـرزند او دارد در این دنـیا حـرم در مدینه کاخها با خاک یکسان میشوند بعد از آن، از دور چون دُرّ میشود پیدا حرم گاه معنای حرم هرگز ضریح و بقعه نیست داشت تعبیری دگر در روز عاشورا حرم یک سوی زینب حرم، یک سوی دیگر قتلگاه پیر شد در رفت و آمدهای مقتل تا حرم ناله میزد مادری با اشک، واویلا حسین ناله میزد خواهری با اشک، واویلا حرم
: امتیاز
|
ذکر مصیبت تخریب حرم مطهر ائمه بقیع علیهم السلام
جلـوهٔ جـنّت به چشم خاکـیان دارد بقیع یا صـفـای خـلـوت افـلاکـیان دارد بقیع گرچه با شمع و چراغ این آستان بیگانه است الفـتی با مهـر و مـاه آسـمان دارد بقـیع گرچه محصولش به ظاهر یک نیستان ناله است یک چمن گل نیز در آغوش جان دارد بقیع گرچه میتابد بر او خورشید سوزان حجاز از پـر و بال ملائک سایـبان دارد بقیع میتـوان گفت از گلاب گریهٔ اهل نظر بینهـایت چشمهٔ اشک روان دارد بقیع این مبارک بقعه را حاجت به نور ماه نیست در دل هر ذرّه خورشیدی نهان دارد بقیع اینکه ریزد از در و دیوار او گرد ملال هر وجب خاکش هزاران داستان دارد بقیع در پـناه مـجـتـبی، در ظلّ زینالعـابدین ارتـباط معـنـوی با قـدسـیان دارد بـقـیع بـاقـر عـلـم نـبـی و صـادق آل رســول خفتهاند آنجا که عمر جاودان دارد بقیع قـرنها بگذشته از آن ماجـرا اما هنوز داغ هجدهساله زهرای جوان دارد بقیع آخر اینجا قصهگوی رنج بیپایان توست غصه و غم، کاروان در کاروان دارد بقیع حوریان گیسو پریشاناند در این آستان شاید از انـسـیۀ حـورا، نشان دارد بقیع تربت زهرای اطهر بینشان است ای دریغ تا به کی مُهر خموشی بر دهان دارد بقیع؟ شب که تنها میشود با خلوت روحانیاش ای مـدیـنه! انتـظار میـهـمان دارد بقـیع شب که تاریک است و در بر روی مردم بستهاند زائری چون مهدی صاحب زمان دارد بقیع
: امتیاز
|
ذکر مصیبت تخریب حرم مطهر ائمه بقیع علیهم السلام
همیشه خاکی صحن غریبها بد نیست بقـیع، پنجـره دارد اگرچه مشهد نیست چه دستها که رسیدهست تا بقیع از دور که قد کشیدن زائر به قامت و قد نیست نه صحن مانده، نه ایوان، نه آینه، نه رواق اگرچه خـاک، دلیل نبـود مـرقـد نیست همیشه حـسّ زیـارت حـرم نمیخـواهد که گاه عرض ارادت به رفت و آمد نیست بـرای بـودن در زیــر آفـتــاب ایـنـجــا میان مانـدن و رفـتن کسی مردد نیست »دعای سوتهدلان مستجاب، خواهد شد« در این حرم که اجابت به طاق و گنبد نیست بقیع، خاکی عشق است پس بگو شاعر اگر به شوق ضریح آمده، نیاید، نیست
: امتیاز
|
سالروز جنایت تخریب حرم ائمه بقیع علیهم السلام
یک بغض سخت و سنگین جامانده در گلویم تصویر مشت خاکیست پیوسته روبرویم امـشب نـسـیم رحـمت از جانب مدیـنه عـطـر وجـود او را میآورد به سـویم بـاید کـه در خـیـالـم با قـبـر خـاکـی او از کـوچههای غـربت تا کـربلا بگـویم در کوچه روی یاسی شد رنگِ ارغوانی عمریست روضهخوان روی کبود اویم فـواره میزند اشک از آسـمان چـشمم شد قطره قطره اشکم آغشته با وضویم با این هـمه کـرامت وقـتی حـرم ندارد از غصه خودنما شد رنگ سپـید مویم بر غربتش شب و روز باید ببارم از غم شـایـد بـه آب دیـده تـاریـخ را بـشـویـم بیماریام وخیمست، محض شفای روحم دکـتر نـوشـته باید این خـاک را ببـویم
: امتیاز
|
سالروز جنایت تخریب حرم ائمه بقیع علیهم السلام
بقیع گفتی و دل را دوباره خون کردی شرارِ غربت و غم را بجان فزون کردی بـقـیع گـفـتی و شد تـازه داغ دلـهـامـان مگو که قلب نبی را ز درد، خون کردی سخن ز غربت و تخریبِ جنتُ الزهراست دوباره زنده به دوران، غمِ درون کردی چهار قـبر غـریب و چهـار امام غریب بقـیع! چگونه تحمل تو تا کنون کردی؟ فـرشتـگـانِ مـقـرب به عـرشِ اعـلا را مقیم مُضجعِ بیسقف و بیستون کردی بهشت، گوشهای از این قبورِ نورانیست مرا به جـنّتِ فـردوس رهـنمون کردی ز دیـده خـون رود و نالـهای حـزین آید بـیادِ یـاسِ مـدیـنه، که واژگـون کـردی مدینه گفتی و در شعله سوخت گیسویی دوباره خـاطرۀ کـوچه را برون کردی تو دیدهای که در آتش، حریمِ زهرا سوخت به شعله عصمتِ حق را نظاره چون کردی؟ نــبـود بــاورمـان، زیـر پـا رود مــادر و تو سکوت بر آن دشمنِ زبون کردی! تو دیدهای که لعینی به یاس، سـیلی زد چـسـان مـلاحـظۀ آتـشِ جـنـون کردی؟ چه بَد معـامـله با یـار کـردی، ای امت امام را تو رها، خصم را مصون کردی بپای خـیز مسلـمان! سـپاهِ مهـدی باش! به کنجِ خیمۀ عزلت چرا سکون کردی؟
: امتیاز
|
سالروز جنایت تخریب حرم ائمه بقیع علیهم السلام
ای بقـیع در تو شـکـوه مـدنی میبیـنم نـور پـنهـان نـبـی را عـلـنی میبـیـنـم ای بقیع ای حرم قدس چه آمد به سرت نه دگر صحن و نه بیت الحزنی میبینم باقر و صادق و سجاد حـسینی هستـند قـبـر بیگـنـبدشـان را حـسنی میبـیـنم یک حرم نیست در این منطقه بر چار امام بـوده اما سـتم از خـصـم دنی میبیـنم مرگ بر زمرۀ شیطان صفتان دوران که به هر مجمع شان ما و منی میبینم مرگ بر آل وهاب و همه عـمال فـتن که در آنها همه پیـمان شکـنی میبینم مـرگ بر آل سـعـود و همه اربابـانش که در این طایـفه مكـر عـلنی میبیـنم ماجراییست پُـر از توطئه تاریخ بقیع ز آن دل شیعه ملـول و محـنی میبینم مــرگ بـر آل امـیّـه فِــرَقِ سـفــیـانـی نسل آنها بـدتـر از شـمر دنی میبینم مرگ بر داعش و القاعـده و تکفـیری که در آنـهـا صفـت راهـزنی میبـیـنم این همه ظلم و رجزخوانی این طایفه را نه ز ایمان نه ز حبّ الوطـنی میبیـنم این صنمها همه زائـیدۀ طغـیانگریاند از پسِ این همه بت، بتشکنی میبینم سیصد و سیزده آزاده همین دور و برند اهل عـرشاند ولی من زمـنی میبـینم خواهد آمد بشری که بـشرُ کـیف بشر گـاه او را عـجـمی گه يـمـنی میبـیـنم پیش، ای اهل یمن، تا حرم قدس رسول من شـما را همه اخـوان تـنی میبـیـنم خواهد آمد قـمری که قـمرُ کـیف قـمر زنده از او صد اویـس قـرنی میبـیـنم آری او مهـدی زهـراست همانا او را عـربـیّ و قـرشـیّ و مـدنـی مـیبـیـنـم خواهد آمد که به آفاق زند پرچـم عدل زیر پرچم همه مسکین و غنی میبینم میرسد پـشت سـرِ پرچـم او پرچـمها رنگشان سرخ و سفید و چمنی میبینم
: امتیاز
|
تخریب قبور ائمّۀ بقیع علیهم السلام
چقـدر سخت شده روضۀ تخریب بقیع بوی یاس عـلوی عـطر گل سیب بقیع نه نمازی و نه ذکری نه اجازه به ورود
: امتیاز
|
مدح بقیع و تخریب قبور ائمّۀ بقیع علیهم السلام
سلام ای بهـشتی، که بیبارَگـاهی پُر از سوزِ اشک و، پُر از بغضِ آهی به برهـانِ باقـر به سیـمای صادق
: امتیاز
|
مدح بقیع و تخریب قبور ائمّۀ بقیع علیهم السلام
بغض ها در سینه اما فرصت فریاد نیست روضه خواندن در کنار این حرم آزاد نیست اشکـهـایم راه سـقـاخانه را گم کـردهاند حاجتی دارم ولیکن پنجره فولاد نیست
: امتیاز
|
تخریب قبور ائمّۀ بقیع علیهم السلام و مناجات با امام مجتبی
یادش بخیر آن صحـن زیـبا و دل آرا جبـریل یادش مانـده آن گـلدستهها را بعد از زیارت زائرت سر مست میرفت بـود آنقَـدَر شهـد ضـریـح تـو گـوارا دار و ندار عـرش اعـلا بود صحنت دارا تـریـنی و فـقـیـرت هـرچـه دارا خورشید هم وقت طلوعش هر سحرگاه بر گـنـبد تو سـجـده میکـرد آشکـارا در ماه عکس گـنبد تو نقش میبست اصلا نگـیـنی بود این مـرقـد سما را دل میربـود از کف نـمای بارگاهت یـادش بخـیر آن روزهای با صفا را حالا تو هستی و ضریحی که نداری این غـصه حتی سوخته قـلب خدا را نه خـادمی نه زائـری نه سـایه بـانی با کـه بـگـویـم غـربت قـبـر شـما را گریه که چیزی نیست، بر حال بقیعت خون میرود از چشم ما، بهر تو یارا از کـودکی تـا روز تـشـیـیـع جـنـازه دنــیـا نـکـرده بـا دل پــاکـت مــدا را شد سجده گاه عرشیان این قبر خاکی خاکی ترین مرد جهـان، دریاب ما را
: امتیاز
|
تخریب قبور ائمّۀ بقیع علیهم السلام
عـمریست به شیعـیان حسادت دارند بـدجـور به یـکـدگـر شبـاهـت دارنـد از کـوچـه و از بـقــیـع دانـسـتـم کـه اینها به خـراب کـردن عـادت دارند ************************* از اینهمه خوب در جهان خوبتری مـرغـوبتری اگر که مخـروبتری تا کـور شـود هـر آنکه نـتـوانـد دیـد بیگـنـبد و بیضـریـح محـبـوبتری ************************* اینها که همـیـشه جنگ را باخـتـهاند تـخـریـب کـنـنـد گـوئـیـا سـاخـتـهانـد زود است که بشنویم در شهر رسول بـیـن الـحــرمـیـن راه انــداخـتــهانـد ************************* از آنـهـمـه خـاک انـتـخـابت کـردنـد پس مـنـشـاء اینـهـمـه ثـوابت کـردند گـاهی سبب خـیـر، عـدو خواهد شد آبـاد شـدی چـونکـه خـرابت کـردنـد
: امتیاز
|
تخریب قبور ائمّۀ بقیع علیهم السلام
دیگر زمـان آن شده بـزمی به پا کنیم با ذکر یا علی حرمی دست و پا کنیم باید به لطف حضرت حق ما بقـیع را زیبا، چـنـان حـریـم امـامِ رضـا کـنیم یک نـسخـه از تـمام کـتب را بیاوریم هـدیـه به صحـن صادق آل عـبا کـنیم از نسخههای کافی و تفـسیر و الغدیر هدیه به صحن بـاقـر عـلـم خـدا کـنیم زین العباد، عمر خودش بهر گریه داد یک بارگـاه، هـدیه به آن گریهها کنیم بعد از حـرم به یـاد کـریم بن فـاطـمه ایوان طلای صحـن حسن را بنا کنیم ایـوان طـلای او بـشـود جـلـوۀ نجـف کـل جـهـان به نـام حـسـن آشـنا کـنـیم وقـت ظهور، آن دو نـفـر را بیـاوریم آتش زنـیم و هـدیه به آن شعلهها کنیم بـعـد از ظـهـور مـنـتــقـم آل فـاطـمـه فکـری برای مـرقـد خیـرالنـسا کـنـیم
: امتیاز
|
تخریب قبور ائمّۀ بقیع علیهم السلام و مناجات با امام مجتبی
منم کبوتر جلدت؛ ببین پَرم خاکیست! هـوای پَـر زدنم در بـرابـرم خاکیست مـنـم کـبـوتـرِ رویـای گـنـبـدت؛ امـا … دلی که از حرمت خانه میبرم خاکیست غـبارِ روی مزارِ تو تاجِ نوکری است به پای قبر تو افتادهام؛ سرم خاکیست چه نذرها که برایت نکرده است، ولی هـنوز سـفـرۀ نـذری مـادرم خـاکیست برای غـربتت آنقدر، شعر گفـتم که … شبیه صحنِ تو اوراقِ دفترم خاکیست کـریم، خاکی و قـبـر کـریم، خـاکآلود به صحنِ هر غزلم؛ گنبدِ کَرم خاکیست نوادگـانِ خودت را ببـین غـریب بقـیع! کدام صحن، کدام آجر حرم خاکیست؟!
: امتیاز
|
مدح بقیع و تخریب قبور ائمّۀ بقیع علیهم السلام
در جهان، هم شأن و همتائی کجا دارد بقیع؟ چون که یک جا، چار محبوب خدا دارد بقیع خلق شد عـالم ز یُـمـن خـلـقت آل عـبـا یـک تن از پـنـج تن آل عـبا دارد بقـیع
: امتیاز
|
تخریب قبور ائمّۀ بقیع علیهم السلام
مرغ دل پر میکشد گاهی مسافر میشود در حریمی که کبوتر نیز شاعر میشود از وفور نورها حیرت مکن غیر از بقیع چـار آئـیـنه کجا با هم مجـاور میشود روزگاری خواهد آمد همچو یاقوت کبود بین مردم تربت این بقعـه نادر میشود غربت این روزهایش را نبین، مثل نجف در جوارش حوزۀ علمیه دائر میشود گوش شیطان کر به زودی در مزار فاطمه مدح مولایم عـلـی ذکر منـابـر میشود یک سلام از دور، سهم ما کبوتر زاده ها چشم دشمن کور، دل اینگونه زائر میشود
: امتیاز
|
تخریب قبور ائمّۀ بقیع علیهم السلام
دلم آشفـته شد از غـربتِ سرشارِ بقـیع باز هم ساکت و سرد است شبِ تارِ بقیع گرچه بی شمع و چراغ است و ندارد خادم شک ندارم که خـدا هست نگهدارِ بقیع زائر قـبرِ حسن چـند کـبوتر شده است دل من سوخـته از این غـمِ بسـیارِ بقیع غرق در خاک شده قبرِ علی بن حسین بی حرم مانده چرا حضرت تبدارِ بقیع بانیِ علم، نبـیـنم شده بی صحن و سرا او که نامـیده شده صاحبِ اسـرارِ بقیع نیست این مغـلطه در شأنِ امامِ صادق پـیـرمـردِ عـلـوی، سیـد و سـالارِ بقـیع دور تا دور چه زنجـیـر کـشیـدند ولی؛ هـیـچ محـدود نشد بـرکت و آثـارِ بقـیع غرق در اشک، شب جمعه به امّید ظهور مینـشـیـنم نگـران گـوشـۀ دیـوارِ بقیع
: امتیاز
|